A question that often arises is whether a contract is inheritable regarding the obligations and rights deriving from it.

The general rule is that if the conditions for the existence and validity of a contract are met, then the parties must fulfill it. The general principle is that entire contracts must be fulfilled in full.

It has even been ruled that partial fulfillment of an entire contract does not entitle the performing party to claim payment for the part of the agreement executed. In the case of Cutter vs Powell (1795) 101 ER 573, the Court rejected a claim for proportional remuneration by a sailor who died before the voyage was completed. The findings, and consequently the Court’s decision, might have been different if:

(a) the agreement was severable, or
(b) substantial performance had been rendered.

A severable contract is one that can be divided into independent parts, from each of which different obligations arise. For example, if the sailor’s contract stipulated that payment would be made in installments upon arrival at each port, even if he didn’t reach the final destination, he could potentially claim compensation for the part of the contract he fulfilled.

Substantial performance means fulfillment that achieves the main purpose of the contract with only minor deviations. For instance, if the sailor’s contract stipulated that he would dock the ship at the port of Zygi, and he died just two minutes before docking—and with minimal additional cost, the ship eventually docked—then the deceased’s estate manager might be entitled to claim the sailor’s compensation, less an amount corresponding to the unperformed portion of the work.

Release from Contract Due to Death

According to Article 37 of Cap. 149 – The Contracts Law, the occurrence of death does not release a party from performing the contract. If the debtor dies before fulfillment, the promise binds their legal representatives, unless a different intention can be inferred from the contracting parties.

In practice, most contracts contain a clause similar to the following:

“This agreement binds the parties personally, and in the event of death, the heirs, administrators, executors, and assigns of the two contracting parties are bound to fulfill it.”

Frustration of the Contract

Beyond the above, there are cases where the death of one of the contracting parties makes performance impossible. These are personal contracts. For example, a contract with a singer to perform at a concert. Upon the singer’s death, the inherently essential term of the agreement cannot be executed, through no fault of either party.

It is accepted that frustration does not exist when:

  • An alternative way of performance is possible, even at greater cost, that fulfills the contract’s objective purpose.
  • The contract explicitly excludes frustration.
  • Frustration was caused by the fault of one party, such as by rendering themselves incapable of performing the contract through their own conduct.

Finally, in the event of frustration, the legal result is that the contract becomes void, and the parties are released from any further obligations. However, in an attempt to balance the interests of the contracting parties, Article 65 of Cap. 149 provides for compensation if a benefit has been derived. For instance, in the above example with the singer, if death occurred after receiving an advance payment, the heirs might be required to return that amount.


This article is for informational purposes only and should not be considered legal advice.

Panayiotis G. Kyprianou
Lawyer

Η Κληρονομικότητα Της Σύμβασης

Ένα ερώτημα που προβληματίζει συχνά, είναι κατά πόσο μια συμφωνία κληρονομείται, αναφορικά με τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή.

Ο κανόνας είναι ότι εάν οι προϋποθέσεις ύπαρξης και εγκυρότητας της συμφωνίας τηρούνται, τότε τα μέρη αυτής πρέπει να την εκτελέσουν. Η γενική αρχή είναι ότι οι συμφωνίες Πλήρους εκπλήρωσης (entire contracts) πρέπει να εκπληρώνονται εξολοκλήρου.

Μάλιστα, έχει νομολογηθεί ότι η μερική εκπλήρωση συμφωνίας πλήρους εξόφλησης δεν δημιουργεί δικαίωμα αξίωσης πληρωμής για το μέρος της συμφωνίας που εκτελέστηκε. Στην υπόθεση Cutter vs Powell(1795)101 ER 573, το Δικαστήριο απέρριψε αγωγή με την οποία ζητείτο η κατ’ αναλογία αμοιβή ναυτικού που απεβίωσε πριν την ολοκλήρωση του ταξιδιού. Τα ευρήματα και κατ’ επέκταση, η απόφαση του Δικαστηρίου πιθανό να ήταν διαφορετικά αν:

(α)η συμφωνία ήταν διαιρετή (severable contracts) ή (β)το ουσιαστικό μέρος εκπληρώνετο (substantial performance)

Διαιρετή, είναι εκείνη η συμφωνία που μπορεί να διαιρεθεί σε τμήματα ανεξάρτητα και από το κάθε τμήμα απορρέουν διαφορετικές υποχρεώσεις. Πχ αν η σύμβαση του ναυτικού ήταν ότι θα πληρώνεται τμηματικά με την άφιξη σε κάθε λιμάνι, ακόμα και αν δεν έφτανε στον τελικό προορισμό, πιθανόν να μπορούσε να αξιώσει την αμοιβή του για το μέρος της συμφωνίας που εκπλήρωσε.

Ουσιαστική Εκπλήρωση, είναι η εκπλήρωση που ανταποκρίνεται στο βασικό σκοπό της σύμβασης με ασήμαντες παρεκκλίσεις. Πχ αν η σύμβαση του ναυτικού όριζε ότι θα μπαρκάρει το πλοίο στο λιμάνι Ζυγίου και μόλις 2 λεπτά πριν το λιμάνι απεβίωσε και με λιγοστό επιπρόσθετο κόστος τελικά το πλοίο κατέπλευσε στο λιμάνι, τότε πιθανόν ο διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα να δικαιούταν να αξιώσει την αμοιβή του ναυτικού υπό τον όρο της αφαίρεσης ενός ποσού ίσου με την αξία της μη εκπληρωθήσας εργασίας.

ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟ

Σύμφωνα με το άρθρο 37 του ΚΕΦ 149 «ο περί συμβάσεων νόμος», η έλευση θανάτου δεν αποδεσμεύει από την εκπλήρωση της σύμβασης αφού σε περίπτωση που ο οφειλέτης αποβιώσει πριν την εκπλήρωση, η υπόσχεση δεσμεύει τους εκπροσώπους του, εκτός βέβαια αν συνάγεται διαφορετική πρόθεση από τα συμβαλλόμενα μέρη.

Εν τοις πράγμασι, τις περισσότερες φορές οι συμφωνίες περιλαμβάνουν παρόμοιο με τον πιο κάτω όρο: «η παρούσα συμφωνία δεσμεύει τα μέρη προσωπικά ενώ σε περίπτωση θανάτου, δεσμεύονται εις εκπλήρωση οι κληρονόμοι, διαχειριστές, εκτελεστές και εκδοχείς των 2 συμβαλλομένων.»

ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ(Frustration)

Πέρα από τα πιο πάνω, είναι περιπτώσεις στις οποίες με το θάνατο ενός εκ των μερών της συμφωνίας η εκπλήρωση καθίσταται αδύνατη. Πρόκειται για προσωποπαγές συμβάσεις. Πχ Συμφωνία τραγουδιστή για πραγματοποίηση συναυλίας. Με τον θάνατο του τραγουδιστή, εκ των πραγμάτων, ο εξορισμού ουσιώδης όρος της συμφωνίας δεν μπορεί να εκτελεστεί και μάλιστα χωρίς καμία υπαιτιότητα.

Είναι παραδεκτό ότι ματαίωσης δεν υφίσταται όταν

  1. Υπάρχει εναλλακτικός τρόπος εκπλήρωσης ακόμα και με μεγαλύτερο κόστος που να ικανοποιεί το αντικειμενικό σκοπό της συμφωνίας.
  2. Όταν η ίδια η συμφωνία ρητά το ορίζει.
  3. Όταν η ματαίωση έχει προκληθεί από ένα μέρος με δική του υπαιτιότητα πχ λόγο δικής του συμπεριφοράς κατέστησε τον εαυτό του ανίκανο να εκτελέσει την σύμβαση.

Τέλος, σε περίπτωση ματαίωσης, το νομικό αποτέλεσμα είναι ότι η σύμβαση καθίσταται άκυρη και τα μέρη απαλλάσσονται από κάθε υποχρέωση εκπλήρωσης. Όμως, σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης των συμφερόντων των μερών της σύμβασης, το άρθρο 65 ΚΕΦ 149 προβλέπει αποζημίωση όταν προκύπτει όφελος. Πχ αν στο πιο πάνω παράδειγμα με τον τραγουδιστή, ο θάνατος επέρχετο αφού είχε λάβει προκαταβολή, τότε οι κληρονόμοι δύναται να υποχρεωθούν σε επιστροφή αυτού του ποσού.


*Το άρθρο αυτό είναι ενημερωτικό και σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται νομική συμβουλή.

Παναγιώτης Γ. Κυπριανού
Δικηγόρος

Latest News

  • Upcoming seminar: Property Rights in Cypriot Law – Easements & Co-Ownership

    Published On: May 31, 20251.2 min read
  • The Civil Tort of Negligence in Food Service Establishments

    Published On: May 23, 20253.8 min read
  • The Cyprus Land Registry in a New Era

    Published On: May 23, 20254.2 min read